Armenia wciąż pozostaje krainą do odkrycia. Polacy docierają tu co prawda od lat – turyści masowi w ramach wycieczek zorganizowanych (obejmujących na ogół przede wszystkim sąsiednią Gruzję), turyści indywidualni zaś i podróżnicy podczas samodzielnych wojaży.

Większość z nich jednak zwykle ogranicza się do odwiedzenia najbardziej znanych miejsc – Erywania, Eczmiadzyna, wulkanu Aragac, jeziora Sewan czy kilku zabytkowych klasztorów. Miłośnicy przecierania własnych ścieżek, którym niestraszne niewygody podróży i braki w infrastrukturze odnajdą tu znacznie więcej atrakcji – „zapomnianych” świątyń, tajemniczych chaczkarów, pustych i dzikich gór...

Przygodą może też okazać się wizyta w zwykłym miasteczku czy wsi na prowincji, gdzie poszukując śladów staroormiańskiego dziedzictwa natkniemy się relikty epoki komunizmu, zaś rozmowa z miejscowymi – sprzedawcą na targu, pasażerem marszrutki czy gospodarzem kwatery - może uchylić nam rąbka prawdziwej armeńskiej codzienności. Poszukujmy zatem nieodkrytych miejsc, rozmawiajmy z ludźmi, smakujmy regionalnej kuchni, wędrujmy... Armenia jest tego warta.