Monitorowanie wydajności systemu jest ważnym zadaniem i nie polega tylko na obserwacji pracy procesora. Trzeba się orientować, pod jakim obciążeniem pracuje baza danych, czy przepustowość urządzeń sieciowych jest wystarczająca i jaki jest koszt niepełnego użycia bufora. Warto też wiedzieć, czy stopień wykorzystania droższych elementów uzasadnia ich utrzymywanie.

W tej książce znajdziesz bezcenne wskazówki dotyczące wdrażania serwera Prometheus i jego używania w rzeczywistych rozwiązaniach.

Julius Volz,
współtwórca oprogramowania Prometheus

Monitorowanie wydajności systemu jest ważnym zadaniem i nie polega tylko na obserwacji pracy procesora. Trzeba się orientować, pod jakim obciążeniem pracuje baza danych, czy przepustowość urządzeń sieciowych jest wystarczająca i jaki jest koszt niepełnego użycia bufora. Warto też wiedzieć, czy stopień wykorzystania droższych elementów uzasadnia ich utrzymywanie.

W tej książce znajdziesz bezcenne wskazówki dotyczące wdrażania serwera Prometheus i jego używania w rzeczywistych rozwiązaniach.

Julius Volz,
współtwórca oprogramowania Prometheus

Systemy rozproszone miały być odpowiedzią na zwiększone wymagania wobec systemów informatycznych. Chodziło o takie cechy jak łatwe współużytkowanie zasobów, odporność na awarie, prostota rozbudowy czy skalowalność. Z czasem okazało się, że możliwości systemów rozproszonych mogą być jeszcze bardziej atrakcyjne.

Równocześnie jednak architekci, programiści i w końcu również administratorzy systemów doświadczali na własnej skórze, że projektowanie, budowa i utrzymywanie systemu rozproszonego niesie ze sobą wyzwania, o jakich nie mieli pojęcia twórcy systemów wcześniejszych generacji.

Wyjściem z tej trudnej sytuacji mogą być rozwijane w ostatnich latach kontenery i interfejsy API orkiestracji kontenerów, takie jak Kubernetes.